Filippus en de Ethiopische eunuch (5e zondag van Pasen B)

Met Allerheiligen 2006 hing de kerk hier vol met reuzeschilderijen van Johannes Wickert. Achteraan, boven de deur, hing het schilderij Filippus en de Ethiopiër. Een intrigerend schilderij. Ook een intrigerende lezing trouwens.

Het begint met een engel, de boodschapper van boven; wat volgt is dus door God gewild.
En de opdracht is ook raadselachtig: Ga tegen de middag -het heetst van de dag, wanneer een normaal mens zijn siësta doet- naar de verlaten weg -waar dus niets te beleven valt- de weg van Jeruzalem naar Gaza -en Filippus zat op dat ogenblik in Samaria, kilometers ten noorden van Jeruzalem! Toch ging Filippus en hij ontmoette een man in zijn reiswagen. Een eunuch, een gecastreerde, iemand die als minderwaardig wordt beschouwd, een onderdanige, gekwetste, een vreemdeling en zwart bovendien.
Hij is op bedevaart geweest naar Jeruzalem, maar mocht als onvolmaakte man de tempel zelfs niet binnen.
Op de terugweg leest hij luidop -naar Joodse gewoonte- uit een blauw, hemels boek: uit Jesaja.
'Als een schaap werd hij naar de slacht geleid;
als een lam dat stil is bij zijn scheerder
deed hij zijn mond niet open.
Hij werd vernederd en hem werd geen recht gedaan,
wie zal van zijn nakomelingen verhalen?
Want op aarde leeft hij niet meer.'

Ook hijzelf werd naar de slachtbank geleid, naar de chirurgijn, hij werd gecastreerd en vernederd, hij zou geen nakomelingen hebben ... Hij is als de vertrappelde en nu ook gescheurde, anonieme mens in de ingang van onze kerk. Hij moet een keuze te maken tussen links of rechts.
Maar hij heeft de juiste ingesteldheid: hij heeft oren om te horen, hij is bereid om te zien, hij is nederig genoeg.
Filippus wordt uitgenodigd om in te stappen: hij legt hem de tekst niet uit als een rabbijn, als een bijbelexegeet, neen, hij begon met hem te spreken over het evangelie van Jezus, over zijn blijde boodschap.

Kijk naar het schilderij van Wickert: met handen en voeten probeert Filippus hem te overtuigen. Eigenlijk met twee voeten en niet minder dan zeven handen. Vergelijk de rustige, onderdanige handen en voeten van de eunuch met de expressieve handen en voeten van Filippus. Filippus is bezeten van de boodschap en zijn enthousiasme slaat over op de Ethiopiër die onmiddellijk gedoopt wil worden.

De boodschap moet dus wel fantastisch zijn. Niet de machtigen die hij moet dienen, niet de wreedaards die hem verminkten, niet de trotsen die hem vernederden, niet de spotters die hem uitlachten hebben het bij het rechte eind. Zijn bevrijding, zijn opstanding, zijn waardigheid krijgt hij van mensen die niet langs hem heen kijken, maar naast hem plaats nemen, met hem een eind meegaan, hem bemoedigen, hem erkennen als een broeder.

Amen.